houtchips

Houtchips zijn kleine stukken hout die ontstaan bij het versnijden, snoeien en verwerken van houtachtige materialen. Ze bestaan uit takken, stamresten en resthout uit de bosbouw, houtzagerijen en groenbeheer. Door het gebruik van houtkippers en soortgelijke machines worden deze reststromen in chips omgezet, zodat ze als bruikbaar materiaal ingezet kunnen worden.

De grootte en samenstelling variëren afhankelijk van de machine en het doel. Typische korrelgroottes liggen tussen circa 5 en 50 millimeter; fijnere chips worden vaak gebruikt als bodembedekking in plantenbakken en tuinen, terwijl grovere chips geschikt zijn als mulch langs paden of als padbedekking. De aanwezigheid van schors en het soort hout (hardhout versus zachthout) bepalen kleur en textuur.

Veelgebruikte toepassingen zijn tuin- en landschapswerk: bodembedekking tegen onkruid, vochtbehoud en temperatuurisolatie; in de biobrandstofsector dienen houtchips als brandstof voor biomassakeptels en verwarmingsinstallaties. Daarnaast worden houtchips soms gebruikt als substraat voor paddenstoelteelt, bijvoorbeeld voor oesterzwammen.

Veiligheid en milieu: chips afkomstig van onbehandeld hout zijn doorgaans geschikt voor tuinprojecten, maar chips van behandeld of geverfd hout kunnen conserveringsmiddelen of zware metalen bevatten en mogen niet in de nabijheid van voedselgewassen worden gebruikt. Opslag moet droog, goed geventileerd en beschermd tegen regen blijven om schimmelgroei en ongedierte te voorkomen. Regels en certificeringen kunnen per land verschillen.