hoogfrequentieverbindingslijnen
Hoogfrequentie is een term uit de natuur- en techniek die verwijst naar frequenties die hoog liggen ten opzichte van een gekozen referentiepunt. Frequente waarden worden uitgedrukt in hertz (Hz), en hogere frequenties hebben kortere golflengtes. In elektronica en telecommunicatie wordt meestal gesproken over hoogfrequente signalen en radiogolven, doorgaand van enkele megahertz tot gigahertz. Een veelgebruikt segment is de hoogfrequente (HF) band van circa 3 tot 30 MHz, die bekendstaat om langeafstandontvangst via ionosferische reflectie; hogere banden zoals VHF en UHF dienen doorgaans voor line-of-sight communicatie.
Bij hoge frequenties komen specifieke ontwerp- en meetuitdagingen naar voren. Kabels, PCB-sporen en componenten vertonen onbedoelde
In geluid en beeldvorming verwijst hoogfrequentie ook naar toonhoogten hoger dan het gemiddelde auditieve bereik; in
Toepassingen variëren van draadloze communicatie en radar tot medische beeldvorming (zoals MRI) en niet-destructieve testen. Veiligheidsrichtlijnen