nietdestructieve

Nietdestructieve testen, kortweg NDT, is een verzamelnaam voor methoden waarmee de staat en integriteit van een materiaal, onderdeel of systeem kan worden beoordeeld zonder het onderdeel te beschadigen. Het doel is defecten vroegtijdig te signaleren, afmetingen te bepalen of de levensduur te schatten, terwijl het gebruik van het object meestal ongewijzigd blijft.

Toepassingsgebieden zijn onder meer de luchtvaart, automotive, energie, scheepsbouw, bouw en industriële productie, waar veilige prestaties en onderhoudsplanning van cruciaal belang zijn.

Belangrijkste methoden zijn visuele inspectie, vloeistofdruppels (penetrant testing), magnetische deeltjes (magnetic particle testing), radiografie (RT), ultrasone inspectie (UT), eddy current-testing (ET) en akoestische emissie (AE); infrarood thermografie (IRT) wordt ook veel toegepast voor het analyseren van warmtepatronen en lekdetectie.

Kennis en normen: professionals worden opgeleid en gekwalificeerd volgens normen zoals ISO 9712 of EN 473 (niveau 1 tot 3), ASTM E1316 en relevante product- of projektcodes. Kwaliteitszorg en documentatie vormen een essentieel onderdeel van NDT-werkprocessen.

Voordelen zijn onder meer geen schade aan het te onderzoeken object, mogelijk in-service inspectie en snelle beslissingsmogelijkheden. Beperkingen betreffen afhankelijkheid van toegankelijkheid en oppervlaktestructuur, interpretatie van resultaten, kosten en veiligheidsaspecten bij stralingsmethoden.

Nieuwe ontwikkelingen bestaan uit geavanceerde systemen zoals digitale radiografie, fasenarray-ultrasoon testing, computertomografie en robotgestuurde inspectie, die de nauwkeurigheid, snelheid en toepasbaarheid van nietdestructieve evaluaties verbeteren.