heerlijk

Heerlijk is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord en kan ook als tussenwerpsel gebruikt worden. Het betekenisbereik omvat zowel smaak als algemene bevrediging: het kan betekenen dat something lekker is, maar ook dat iets plezierig, aangenaam of buitengewoon goed is. In zinnen kan het predikaat zijn, zoals “Het eten is heerlijk”, of als tussenwerpsel: “Heerlijk!” Bij uitbreiding verwijst het naar weersomstandigheden, sfeer en ervaringen, bijvoorbeeld “heerlijk weer” of “een heerlijk boek”.

Etymologie en geschiedenis: heerlijk komt uit het Middelnederlands herelic of hierlic, afgeleid van heer (duits: herr, heer) met het suffix -lijk, wat een kenmerk of aard aangeeft. Daardoor kreeg het oorspronkelijke idee van “eerbiedwaardig, nobel” de betekenis van “zeer aangenaam, geweldig.” Het is cognaat aan het Duitse herrlich en verwant aan oudere vormen in het Nederlands die een sterke, prettige kwaliteit aanduiden.

Gebruik en connotatie: heerlijk wordt frequent gebruikt in zowel formele als informele taal en is populair in reclame en toeristische contexten om plezier of kwaliteit uit te drukken. Het woord heeft een sterk positieve lading en is vaak krachtiger dan lekker; de nuances hangen af van de context en toon van de spreker. Vormen als heerlijker en het heerlijkst worden gebruikt voor de comparatieve en superlatieve trap.

Zie ook: synoniemen en verwante uitdrukkingen zoals smakelijk, lekker en zalig. Het woord wordt veelvuldig toegepast in zowel Nederland als Vlaanderen.