hartfrequentie

Hartfrequentie is het aantal hartslagen per minuut, meestal uitgedrukt als slagen per minuut (bpm). Het is een maat voor de activiteit van het hart en reageert op fysieke inspanning, emotionele stress, temperatuur en medicatie.

Bij volwassenen in rust ligt de normale hartfrequentie doorgaans tussen ongeveer 60 en 100 bpm. Een lagere rusthartfrequentie kan bij getrainde sporters voorkomen en wijst soms op een efficiëntere hartfunctie. Een hogere rusthartfrequentie kan voorkomen door jeugd, ziekte of bepaalde medicijnen. De waarden variëren bovendien met leeftijd, tijdstip van de dag en conditie.

Tijdens lichamelijke inspanning stijgt de hartfrequentie om aan de verhoogde zuurstofbehoefte te voldoen. De maximale hartfrequentie kan geschat worden met 220 minus de leeftijd in jaren; de daadwerkelijke waarde varieert per individu. Meten gebeurt vaak door pols of hals te voelen, maar elektrocardiografie (ECG) is de referentie standaard. Moderne apparaten, zoals horloges en fitness trackers, geven doorgaans een continue meting, hoewel de meting buiten klinische setting minder nauwkeurig kan zijn.

Afwijkingen in rusthartfrequentie kunnen wijzen op gezondheidsproblemen. Een rusthartfrequentie lager dan 60 bpm wordt bradycardie genoemd en kan normaal zijn bij atleten maar ook op problemen duiden. Een rusthartfrequentie hoger dan 100 bpm wordt tachycardie genoemd en kan tijdelijk voorkomen door inspanning of koorts, maar aanhoudende tachycardie vereist medische evaluatie. Het meten van hartfrequentie alleen biedt geen diagnose; context met symptomen en aanvullende testen is nodig.