haarkleur

Haarkleur verwijst naar de natuurlijke kleur van iemands haar. Deze kleur ontstaat primarily door pigmenten in de haarfollicels: eumelanine, die bruin tot zwart produceert, en pheomelanine, die rode tot geelachtige tinten geeft. De totale hoeveelheid pigment en de verhouding tussen deze pigmenten bepalen de uiteindelijke tint.

Een donkerdere of lichtere tint ontstaat door variaties in de productie, concentratie en verdeling van pigmenten in de haren. Ook factoren zoals blootstelling aan zonlicht, de structuur van het haar en leeftijd kunnen de waargenomen haarkleur beïnvloeden. Bij blond haar is er relatief weinig eumelanine; bij rood haar zijn er meer pheomelanine en minder eumelanine.

Genetisch gezien is haarkleur een polygeen kenmerk. Verschillende genen dragen bij aan de productie, distributie en duurzaamheid van pigmenten in de haarfollikel, en het MC1R-gen wordt sterk geassocieerd met rood haar en lichte huid. De combinatie van genetische factoren bepaalt de variatie van haarkleur tussen individuen en bevolkingsgroepen.

Natuurlijke haarkleuren variëren van zwart, bruin en blond tot rood, met tussenliggende tinten zoals kastanjebruin en donkerblond. Geografische patronen bestaan: blond komt vaker voor in Noord-Europa, donker haar wereldwijd gebruikelijk is en rode haarkleur relatief zeldzaam is.

Veranderingen in haarkleur kunnen met de leeftijd optreden, vooral doordat pigmentproducerende cellen in de haarfollicels afnemen en grijs haar ontstaat. Externe factoren zoals hormonen, ziekten en behandelingen kunnen pigmentatie beïnvloeden. Haarverf en bleken wijzigen de haarkleur tijdelijk of permanent.