granulaatsamenstellingen

Granulaatsamenstellingen beschrijven de combinatie en eigenschappen van granulaatkorrels die in een materiaalmengsel voorkomen. Ze geven aan hoe het granulaat is verdeeld over de grootteklassen, welke mineralen aanwezig zijn, welke vorm de korrels hebben en hoe dit samenhangt met de eigenschappen van het eindproduct. De term wordt veel gebruikt bij beton- en asfaltmengsels, maar ook bij recycling en bodemsamenstellingen.

Belangrijke componenten zijn de granulometrie (deeltjesgrootteverdeling), de mineralogie (soort mineralen) en de morfologie (vorm en oppervlakte van de korrels). Daarnaast speelden bulk- en natte dichtheden, vochtgehalte, fijn materiaal (fines) en verontreinigingen een rol, omdat deze factoren de verwerking en prestaties beïnvloeden.

Granulometrie beschrijft hoe veel deeltjes er zijn binnen verschillende grootteklassen. Gradaties worden vaak aangeduid als well-graded of poorly graded. De grootteverdeling wordt bepaald met zeefproeven en, voor fijnere deeltjes, laser-diffractie of hydrometertechnieken. De resultaten worden weergegeven als percentage per grootteklasse of als cumulatieve verdeling.

Mineralogische samenstelling varieert met de bron: zand, kalksteen, dolomiet, basalt of graniet, en bepaalt sterkte, chemische bestendigheid en kleur. Bij recycling kunnen verontreinigingen (zoals klei, asfaltresten of metaaldeeltjes) de prestaties negatief beïnvloeden en extra sortering vereisen.

Toepassingen en normen: de granulaatsamenstelling is kritisch voor betonmixontwerp, waar de werkbaarheid, krimp en sterkte afhankelijk zijn van de juiste verdeling van grote en kleine korrels. In asfalt beïnvloedt de verhouding tussen grove en fijne fracties de compactie en duurzaamheid. Kwaliteitscontrole volgt nationale en internationale normen, die specificeren hoe granulometrie, samenstelling en zuiverheid moeten worden vastgesteld en gerapporteerd.

---