glinsterende

Glinsterende is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat beweging of toestand van licht beschrijft. Het komt van het werkwoord glinsteren, dat betekenen heeft: licht weerkaatsen in kleine vonkjes of sprankjes. Glinsterende dingen vertonen fijn, voortdurend wisselend lichtpuntjes, vaak als een zacht of speels schijnsel.

Etymologisch is het verwant aan andere talen waarin woorden voor glinsteren of fonkelen voorkomen. In het moderne Nederlands wordt glinsteren vooral gebruikt voor oppervlakken of lichtpunten die op een pulserende, speelse manier oplichten, zoals vloeistoffen, sneeuw, sterren of ogen. De vorm glinsterende wordt vooral gebruikt wanneer het aanwijsend een kenmerk van een zelfstandig naamwoord beschrijft (attributief), bijvoorbeeld “een glinsterende rivier” of “glinsterende ogen”. Predicatief kan men zeggen “De rivier is glinsterend” of “De ogen waren glinsterend”.

Glinsterende heeft een milde, poëtische bijklank en wordt vaak gebruikt in beschrijvende teksten, poëzie en krantenonderschriften om een visueel beeld op te roepen. Het onderscheid ten opzichte van soortgelijke termen is subtiel: glinsterend betoont een verspreid sprankelend licht; schitterend kan groter of indrukwekkender zijn, terwijl glitterend vaak luidruchtiger of meer artificieel kan overkomen.

Samengevat beschrijft glinsterende lichtpunten die zacht en sprankelend verschijnen op een oppervlak of in een scène, waardoor een delicate glans wordt opgeroepen zonder grootsheid of intensiteit uit te drukken.