glasplaat

Een glasplaat is een vlakke plaat van glas die doorgaans wordt gebruikt als transparante beglazing, oppervlakte of substraat in uiteenlopende toepassingen. De meeste glasplaten worden geproduceerd met het floatglasproces, waarbij vloeibaar glas over een bad van gesmolten tin wordt gegoten en langzaam afkoelt tot een vlakke, uniforme plaat. Dit levert platen met een glad oppervlak en weinig onvolkomenheden.

Soorten glasplaten omvatten onder meer onbewerkt floatglas, getemperd glas (veiligheidsglas waarbij de plaat na productie wordt verhit en snel afgekoeld voor hogere slagvastheid), en gelamineerd glas (tussenlagen van kunststof zoals PVB die bij breuk de plaat bij elkaar houden). Andere varianten zijn gematteerd glas, gecoat glas (bijvoorbeeld antireflectie- of verwarmingscoatings) en spiegelglas. Glasplaten kunnen ook worden vervaardigd in verschillende diktes en afmetingen, afhankelijk van toepassing en vereisten.

Eigenschappen van glasplaten zijn onder meer hoge lichttransmissie, chemische bestendigheid en geringe kromtrek bij juiste verwerking. Ze zijn echter bros en breken in scherpe fragmenten; getemperd of gelamineerd glas verhoogt de veiligheid en sterkte. Glasplaten kunnen ook worden voorzien van afwerkingen zoals coatings of oppervlaktetechnologieën die krasbestendigheid of warmte-isolatie verbeteren.

Toepassingen zijn breed: ramen en gevels in bouw, deuren en scheidingswanden, vitrines en displayvakken, tafels en werkbladen in interieurs, laboratoriumoppervlakken en verschillende optische en technische substrates. Glasplaten zijn recycleerbaar en vormen een belangrijke mate van materiaalhergebruik in de bouw en industrie.