gepasteuriseerde

Gepasteuriseerde verwijst naar producten die zijn behandeld door pasteurisatie, een warmtebehandeling met als doel schadelijke micro-organismen te verminderen of te doden zonder volledige sterilisatie. Het proces verhoogt de veiligheid en verlengt de houdbaarheid van voedingsmiddelen zoals melk, sappen en sommige vloeistoffen, terwijl de meeste smaak en voedingsstoffen behouden blijven.

De belangrijkste pasteurisatiemethoden zijn low-temperature long-time (LTLT) en high-temperature short-time (HTST). LTLT houdt de vloeistof typisch bij circa 63°C gedurende 30 minuten aan, HTST bij circa 72°C gedurende 15 tot 20 seconden. Na de behandeling wordt het product snel gekoeld en afgevuld onder gekoelde omstandigheden. Ultra-high-temperature behandeling (UHT) wordt soms aangeduid als sterilisatie en levert langere houdbaarheden op dan standaard pasteurisatie, maar valt erbuiten.

Gepasteuriseerde producten kunnen nog pathogenen bevatten als sporen of toxines niet worden aangetast, daarom is het geen vervanging voor sterilisatie. Het belangrijkste effect is microbiële inactivatie, wat de kans op voedselgerelateerde ziekten vermindert. Warmte kan wel bepaalde voedingsstoffen en smaken beïnvloeden; vitamine C kan afnemen en sommige smaakstoffen krijgen een lichte verandering.

Labeling en veiligheid: in veel landen worden gepasteuriseerde melk en dranken expliciet geëtiketteerd als “gepasteuriseerd” of “pasteurized.” Bewaren gebeurt gekoeld, vaak bij 4°C of lager; na opening geldt doorgaans een kortere houdbaarheid.

Historisch gezien werd pasteurisatie ontwikkeld door Louis Pasteur in de 19e eeuw en werd het een standaard methode in de zuivelindustrie en voor diverse dranken. Het begrip blijft een centraal onderdeel van voedselveiligheidspraktijken.