geheugenreserves

Geheugenreserves zijn hoeveelheden geheugen die door een computer of systeem bewust opzij worden gezet en niet beschikbaar zijn voor lopende toepassingen. Het doel is voorspelbare prestaties en stabiliteit, en het voorkomen van uitval door uitputting van het RAM. Reserve-geheugen kan zowel hardware- als softwarematig worden ingesteld en varieert per systeem, van desktops tot embedded omgevingen en virtuele platforms.

In besturingssystemen en real-time omgevingen wordt een deel van het RAM gereserveerd voor de kernel, stuurprogramma's en beheertaken. Dit geheugen is vaak niet beschikbaar voor normale programma's, zelfs als er veel vrij RAM lijkt te zijn. Het ondersteunt efficiënt geheugenbeheer, crash-dumpverwerking en consistente prestaties onder piekbelasting. In embedded systemen kan een worst-case geheugenbehoefte altijd voldoende beschikbaar blijven.

Ook bij opslag- en I/O-management kunnen reserves voorkomen. Een deel van het geheugen kan worden toegewezen als cache of buffer, zodat lees- en schrijfoperaties sneller verlopen en wachttijden afnemen. Reservers kunnen dynamisch of statisch worden ingesteld, afhankelijk van belasting en prioriteiten van toepassingen.

Het toewijzen van geheugen als reserve houdt een afweging tussen beschikbare ruimte voor toepassingen en zekerheid van stabiliteit en deterministische prestaties. Beheer van geheugen en overcommitment is een kernonderdeel van systeembeheer en kan per platform verschillen. Overmatige reserves leiden tot onderbenutting, terwijl te weinig reserve het systeem kwetsbaar maakt bij stress.