gebruiksintentie

Ge bruiksintentie is een term die in Nederland wordt gebruikt om een geuite of vastgelegde bedoeling aan te duiden over hoe een onroerende zaak of een ruimte in de toekomst zal worden gebruikt. Het gaat doorgaans om een intentieverklaring of -aanduiding die kan voorkomen bij vastgoedtransacties, ontwikkelingsprojecten en ruimtelijke planning. Een ge bruiksintentie op zich vormt meestal geen legalen vergunning of recht om met het gebruik te beginnen, maar geeft wel richting aan onderhandelingen, besluiten en haalbaarheidsanalyses.

In ruimtelijke ordening en vergunningverlening kan ge bruiksintentie helpen bij de afstemming tussen partijen en de gemeente. Het kan aangeven welk gebruik een eigenaar of ontwikkelaar voor ogen heeft, bijvoorbeeld het omzetten van een bedrijfsgebouw naar wonen of het realiseren van kantoor- of maatschappelijk functies. Dit kan van belang zijn bij het beoordelen van planologische haalbaarheid en bij het aanvragen van benodigde vergunningen, zoals een omgevingsvergunning of bestemmingsplanwijziging. Tegelijkertijd is de feitelijke toelaatbaarheid van het beoogde gebruik afhankelijk van huidige zoning, bouwregels en milieu- of veiligheidsvoorschriften.

In vastgoedtransacties en huur- of koopovereenkomsten kan een ge bruiksintentie een signaleringsfunctie hebben. Het geeft betrokken partijen en financiers een beeld van toekomstige plannen en kan een rol spelen in due diligence. Het gebruiksdoel in een intentieverklaring kan echter per definitie onzeker blijven totdat officiële vergunningen of wijzigingsprocedures zijn afgerond.

Zie ook: bestemmingsplan, omgevingsvergunning, planologische procedures, intentieverklaring.