frequentiepositie

Frequentiepositie is een term die voorkomt in de signaalverwerking en verwijst naar de locatie van significante componenten van een signaal in het frequentiedomein. Het beschrijft welke frequenties aanwezig zijn en, afhankelijk van de context, met welke sterkte of energetische bijdrage zij voorkomen. In de meeste toepassingen wordt gekeken naar waar de energie geconcentreerd is, zoals de piekfrequentie of het centrale deel van het spectrum.

Belangrijke aspecten van de frequentiepositie zijn onder meer de piekfrequentie (de frequentie met de grootste amplitude in het spectrum) en de centraalde van het spectrum, vaak uitgedrukt als het spectrale centroid of zwaartepunt. Ook bandbreedte en spread van de spectrale inhoud spelen een rol, omdat zij aangeven hoe verspreid de energie over de frequenties is. Samen geven deze maatstaven een beeld van de karakteristieke klankkleur in audio of van de gebruikte carrierfrekenties in communicatie.

Frequentiepositie wordt bepaald door spectrale analyse, meestal met de Fourier-transformatie (DFT/FFT) of met gerelateerde methoden zoals het periodogram of spectrogram. Bij de berekening spelen factoren als raamfunctie, frequentieresolutie en ruis een rol. Hierdoor kan de exacte positie van kenmerken in praktijk enigszins variëren.

Toepassingen van de frequentiepositie zijn onder meer signaaldiagnose, filterontwerp, modulatie en compressie. In elk geval helpt het identificeren van waar in het frequentiespectrum de belangrijkste informatie ligt bij het ontwerp en de interpretatie van systemen. Zie ook spectrale analyse, centroid en piekfrequentie.