filterfuncties

Filterfuncties zijn functies die in informatica en data-analyse worden gebruikt om elementen uit een verzameling te selecteren op basis van een conditie. Het zijn meestal hogere orde-functies: zij nemen een predicate (een functie die een element op true/false onderzoekt) en een collectie als invoer en leveren een nieuwe collectie op met de elementen waarvoor de predicate waar is. Veel programmeertalen implementeren filterfuncties als built‑ins of als methoden.

Werking en eigenschappen: voor ieder element wordt de predicate aangeroepen; elementen die waar zijn blijven over. De volgorde van de input wordt meestal behouden. In veel talen is de resulterende collectie van hetzelfde soort als de invoer, en is de uitvoering lazily of eager, afhankelijk van de taal en implementatie. In immutabele omgevingen resulteert filter doorgaans in een nieuwe collectie in plaats van mutaties aan te brengen aan de originele data.

Voorbeelden: Python: filter(function, iterable) of list comprehension; JavaScript: Array.filter(predicate); Java: stream.filter(predicate). Haskell: filter p xs. De predicate kan een lambda of verwijzing naar een functie zijn.

Toepassingen: datavoorbeeldfiltering in databewerkingen, validatie, extractie van zoekresultaten; gecombineerd met map en reduce voor data pipelines. Prestatieoverwegingen: laziness, cost of creating interim collections, geheugenverbruik; in streaming context kan filter lazily uitgevoerd worden.

Andere betekenissen: in signaalverwerking verwijst filter naar een wiskundige transformatie die frequenties aanpast; de term kan verwarring opleveren, maar in informatica verwijst filterfuncties meestal naar selectie van elementen.