erfstellingen

Erfstelling is een rechtsfiguur uit het Nederlandse erfrecht waarbij de erflater in een testament bepaalt wie zijn nalatenschap zal ontvangen en op welke manier. Met een erfstelling kan een erfgenaam worden aangewezen voor de gehele nalatenschap of voor een deel daarvan, en kan de erflater ook bepalen wie in aanmerking komt als vervanger als de eerste erfgenaam niet kan of mag erven.

Erfstellingen onderscheiden zich van legaten, waarbij specifieke goederen of bedragen worden toegewezen aan een begunstigde zonder dat deze persoon automatisch als erfgenoot in de nalatenschap wordt opgenomen. Een erfstelling regelt dus de erfopvolging en het aandeel in de erfenis als zodanig, terwijl legaten meer strikt concrete bezittingen raken. Binnen een erfstelling kan ook worden voorzien in vervanging: een substituut-erfgenaam die in werking treedt bij bepaalde omstandigheden.

Formeel hangen erfstellingen nauw samen met de opmaak van een testament. In Nederland is een testament vaak notarieel vastgelegd, al bestaan ook andere geldige vormen zoals een holografisch testament onder voorwaarden. De erfstelling treedt in werking na het overlijden van de erflater en kan gevolgen hebben voor de verdeling van de nalatenschap en eventuele legitimaire rechten van kinderen of echtgenoot.

In de praktijk worden erfstellingen veel gebruikt om familieverhoudingen en wensen met betrekking tot het vermogen duidelijk te regelen. Ze vormen een belangrijke bouwsteen van het Nederlandse erfrecht en raken de wijze waarop de nalatenschap uiteindelijk wordt verdeeld.

Zie ook: nalatenschap, erfgenaam, legaat, testament, erfrecht.