eigenrisicoperiode

Eigenrisicoperiode is een term die in sommige Nederlandse verzekeringspolissen wordt gebruikt om een vooraf vastgestelde tijdsperiode aan te duiden waarin de verzekerde de kosten voor schade voor eigen rekening neemt tot aan het bedrag van het eigen risico, voordat de verzekeraar begint te vergoeden. De exacte invulling en duur van deze periode variëren per polis, per product en per soort schade.

In tegenstelling tot het jaarlijkse eigen risico, dat meestal geldt per kalenderjaar en voor meerdere schades kan gelden, gaat de eigenrisicoperiode om het tijdsaspect en de voorwaarden waaronder de vergoeding start. Tijdens deze periode kan het zijn dat bepaalde kosten geheel of gedeeltelijk niet of beperkt vergoed worden, of dat het eigen risico op een andere manier van toepassing is. Na het verstrijken van de periode of na het voldoen aan de kenmerken van de polis kan de gebruikelijke vergoedingsregeling weer van kracht worden.

Waarom een eigenrisicoperiode bestaat, is vaak gelegen in risico- en administratieve overwegingen. Voor verzekeraars kan het de schadelast spreiden of administratieve processen vereenvoudigen, terwijl verzekerden soms profiteren van lagere premies door deze periode. Voor consumenten is het belangrijk om bij het aangaan van een polis te letten op de duur en de werking van de eigenrisicoperiode en hoe deze samenwerkt met het jaarlijkse eigen risico en andere uitsluitingen of beperkingen in de polisvoorwaarden.

Controleer altijd de polisvoorwaarden en de definitie van de eigenrisicoperiode in de officiële documentatie of neem contact op met de verzekeraar voor duidelijke uitleg. See also: eigen risico, wachttijd, vergoedingssregeling.