economischeregelgevende

Economischeregelgevende is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de regulerende dimensie van de economie te beschrijven: de beleidsmaatregelen, regels en instituties die economische activiteit sturen en ordenen. Het woord kan dienen als bijvoeglijk naamwoord voor zaken die economische regulering beogen te realiseren, zoals wetten, normen en toezicht.

Orthografie en gebruik: de uitdrukking is niet in alle woordenboeken vastgelegd en kan variëren in spelling. Veelgebruikte alternatieven zijn economische regelgeving (als zelfstandig naamwoord), economisch-regulerende regels of economischregelgevend (als bijvoeglijk naamwoord). In beleids- en academische teksten verschijnt de term soms als synoniem voor de geheel aan regelgeving gerelateerde aanpak die marktwerking, consumentenbescherming en financiële stabiliteit beoogt.

Functie en doelstelling: economischeregelgevende maatregelen zijn erop gericht marktfalen te corrigeren, consumenten en investeerders te beschermen, concurrentie te bevorderen en economische stabiliteit te waarborgen. Ze vormen een gebruiksgebied waar regulate partijen, zoals overheden en toezichthouders, instrumenten inzetten zoals regels, toelatingen, tarieven, subsidies en toezicht.

Toepassingsvelden: de term doet zich voor in discussies over economische regelgeving in sectoren als financiële dienstverlening, energiemarkten, telecommunicatie, milieu en arbeid. Ook macroprudentiële en monetair-fiscale beleidsinstrumenten maken deel uit van de regulerende sfeer die de economie vormgeeft.

Betekenis in het publieke debat: er is ongoing debat over de effectiviteit, lastendruk en innovatie-impact van economischeregulerende maatregelen, met vragen over evenwicht tussen toezicht en ruimte voor ondernemerschap. Zie ook economische regelgeving, regulering en regulerende staatsconcepten.