Home

dynastieke

Dynastieke is het bijvoeglijk naamwoord dat betrekking heeft op een dynastie: een opeenvolging van heersers uit één familie of lijn die de macht in een staat of gebied gedurende een lange periode dragen. Het begrip wordt in geschiedenis, politieke wetenschap en antropologie gebruikt om te beschrijven hoe macht wordt doorgegeven, geërfd of geconsolideerd via familieverbanden en huwelijken. Dynastieke systemen leggen vaak de nadruk op erfopvolging en continue dynastische controle over het bestuur.

Mechanismen en kenmerken zijn onder meer erfelijke opvolging en regels die de volgorde van troonopvolging bepalen,

Historisch hebben talrijke dynastieën de politieke kaart gevormd, zoals de Habsburgse dynastie in Europa, de Tudor-dynastie

Etymologie en gebruik: dynastie komt van het Franse dynastie, uit het Latijn dynastia en Griekse dynasteia;

zoals
primogenituur,
maar
varianten
bestaan
ook.
Dynastieën
gebruiken
huwelijken
om
allianties
te
versterken
en
grenzen
of
rijkdommen
te
verleggen.
De
legitimiteit
van
de
heerser
komt
meestal
voort
uit
familiebanden
en
historische
titels,
in
plaats
van
democratische
verkiezing.
Dynastieke
krachten
kunnen
staatsvorming
en
centralisatie
bevorderen,
en
tegelijkertijd
cultureel
en
symbolisch
aanzien
geven
aan
een
bevolking.
in
Engeland,
de
Ming-
en
Qing-dynastieën
in
China
en
de
Mughal-dynastie
in
India.
In
veel
moderne
staten
bestaat
dynastieke
invloed
nog
in
constitutionele
monarchieën,
maar
politieke
macht
ligt
doorgaans
bij
democratische
instellingen;
de
monarchie
vervult
meestal
een
ceremoniële
of
symbolische
rol
en
draagt
bij
aan
nationale
continuïteit
en
identiteit.
dynastieke
verwijst
naar
wat
met
een
dynastie
te
maken
heeft.