duroplastische

Duroplastische kunststoffen, ook wel thermosetplastic genoemd, vormen een klasse polymeren die na uitharding een onomkeerbaar kruislingend netwerk vormen. In tegenstelling tot thermoplasten smelten of vervormen ze niet bij verwarming; ze ontleden bij hoge temperaturen. Het uitharden gebeurt via chemische reacties (polycondensatie of polyadditie) tussen multifunctionele monomeren onder invloed van warmte, druk of katalysatoren.

Voorbeelden zijn fenol-formaldehyde (bakeliet), ureum-formaldehyde, melamine-formaldehyde, epoxyharsen en onverzadigde polyesterharsen. Duroplastische polymeren ontstaan uit sterk reactieve monomeren met meerdere functionele groepen, waardoor een drie-dimensionaal netwerk ontstaat. Het productieproces kan gieten, spuitgieten of hars-correctie onder warmte omvatten. Eenmaal uitgehard blijven ze in hun vorm en zijn ze moeilijk te recyclen.

Eigenschappen en toepassingen: ze hebben hoge hitte- en chemische bestendigheid, hoge sterkte en dimensionale stabiliteit en zijn vaak goed isolerend. Nadeeltjes zijn onder meer brosheid en beperkte herstelbaarheid. Duroplastische kunststoffen worden veel gebruikt in elektrische isolatoren, laminaten en coatings, lijmen en als matrix in vezelversterkte composieten (bijv. epoxy-systemen met glas- of koolstofvezels). Recyclage is beperkt en meestal gericht op energieterugwinning of mechanisch hergebruik in beperkte vormen.