dragingsomstandigheden

Dragingsomstandigheden verwijst naar de fysische omstandigheden die de weerstand (drag) bepalen die een voorwerp ondervindt wanneer het door een fluïdum beweegt, zoals lucht of water. Deze omstandigheden beïnvloeden de energie die nodig is om beweging te realiseren en daarmee de prestaties, efficiëntie en stabiliteit van voertuigen, vliegtuigen, schepen en sportuitrusting.

Belangrijke factoren zijn onder meer de eigenschappen van het fluïdum (dichtheid, viscositeit, temperatuur, druk), de snelheid van het voorwerp ten opzichte van het fluïdum, de vorm en oppervlakte van het voorwerp (grootte, ruwheid, hoek ten opzichte van de stroming) en de stromingscondities (laminair versus turbulent, turbulentie-intensiteit). In de lucht speelt ook de Mach-waarde een rol bij hoge snelheden; in water spelen temperatuur en zoutgehalte een rol, evenals stroming en nabijheid van de bodem of wanden.

De wiskundige beschrijving maakt gebruik van de dragcoëfficiënt Cd, de frontale oppervlakte A en de dichtheid van het fluïdum ρ; de dragkracht kan worden uitgedrukt als Fd = 0,5 · ρ · v² · Cd · A. Cd hangt af van vorm, stromingssoort en oriëntatie ten opzichte van de stroming. Methoden om dragingsomstandigheden te bepalen zijn onder meer windtunnel- en watertankproeven en computergestuurde stromingsdynamica (CFD).

Toepassingsgebieden omvatten ontwerp van voertuigen en vliegtuigen, scheepvaart, sporttechniek en energievoorzieningen zoals windturbines. Verwante begrippen zijn onder meer Reynoldsgetal, vormdrag, huidwrijving en de grenslaag (boundary layer).