ondervindt

Ondervindt is de vervoegde vorm van het Nederlandse werkwoord ondervinden. Het betekent “ervaring opdoen”, “ondergaan” of “meemaken”, vooral in de zin van het tegenkomen van moeilijkheden, hinder of gevolgen. Het woord komt voor in zowel formele als informele contexten en wordt veel gebruikt in nieuwsberichten, rapportages en literaire teksten.

In de tegenwoordige tijd vervoegt het werkwoord als ik ondervind, jij ondervindt, hij ondervindt, wij ondervinden, jullie ondervinden en zij ondervinden. De verleden tijd is ondervond voor de eerste persoon en derde persoon enkelvoud en ondervonden voor wij, jullie en zij; het voltooid deelwoord is ondervonden. In combinatie met hebben wordt meestal gezegd: ik heb ondervonden, hij heeft ondervonden.

Het onderwerp wordt doorgaans gevolgd door een direct object dat aangeeft wat er ervaren wordt, bijvoorbeeld moeilijkheden, hinder, vertraging of de gevolgen van een gebeurtenis. Een variant is “ondervinden van…”, wat de relatie aangeeft tussen de ervaringsdaad en de oorzaak of context. In vergelijking met “ervaren” legt ondervinden meer nadruk op de confrontatie met iets onaangenaams of schadelijks.

Etymologisch is het samengesteld uit onder- en vinden; de precieze verschuiving van betekenis is dat het niet zozeer gaat om het puur vinden, maar om ervaren door confrontatie. Er bestaat ook het zelfstandig naamwoord ondervinding, dat in oudere of formele taal nog wel opduikt en “ervaring” of “ondervinding” betekent.

Zie ook: ondervinding, ervaren, meemaken, vinden.