Home

determinatief

Determinatief is een woordsoort in de Nederlandse grammatica die de verwijzing naar een zelfstandig naamwoord bepaalt of aanwijst welk referentiekader het hoofdwoord heeft. Determinatieve woorden horen meestal bij de determinering van een zinsdeel en vormen samen met het zelfstandig naamwoord de kern van de woordgroep die de referentie vastlegt. In de praktijk komen determinatieven voor in verschillende subcategorieën die samen de hoeveelheid, bezit, nabijheid en definiteness van de referentie aangeven.

De belangrijkste typen determinatieven zijn:

- Lidwoorden: definitieve lidwoorden zoals de en het, en het onbepaalde lidwoord een. Deze bepalen of een

- Aanwijzende determinatieven: woorden als deze, dat, deze, die die nabijheid of afstand aangeven en zo de

- Bezits determinatieven: mijn, jouw, zijn, haar, ons, uw, hun dragen eigendom aan en geven aan van

- Tel- en kwantitatieve determinatieven: tellenden en kwantificeerders zoals twee, drie; veel, weinig; alle; elk. Deze geven

Functie en woordvolgorde: determinatieven staan gewoonlijk voor het zelfstandig naamwoord en kunnen samen met bijvoeglijke naamwoorden

Zie ook: lidwoord, aanwijzend voornaamwoord, bezittelijk voornaamwoord.

gesprekspartner
naar
een
bekend
of
onbekend
item
verwijst.
verwijzing
specifieker
maken.
wie
het
object
is.
hoeveelheden
of
verdelingen
aan.
voorkomen,
zoals
in
de
grote
auto.
Ze
bepalen
de
referentie
van
het
NP
(naamwoordgroep)
en
beïnvloeden
vaak
de
definiteness
en
de
interpretatie
in
de
zin.
Deteminatieven
vormen
samen
met
het
hoofdwoord
en
eventuele
bijvoeglijk
naamwoorden
een
determineren
of
determinatiewoordgroep.