aanwijst

Aanwijst is de tegenwoordige tijdsvorm van het Nederlandse werkwoord aanwijzen, wat onder meer betekent: aangeven, aangeven waar iets zit, of iemand aanwijzen voor een bepaalde rol of status. De kernbetekenissen zijn het letterlijk of figuurlijk aanduiden van iets of iemand, bijvoorbeeld door richting of aanwijzingen te geven, of iemand als verdachte of winnaar aanwijzen.

Etymologie en betekenis nuancen: aanwijzen is opgebouwd uit het voor and prefix aan- en het werkwoord wijzen (to indicate). Het woord wordt breed gebruikt, van alledaagse aanwijzingen (zou je deze richting moeten volgen?) tot formele benoemingen (iemand aanwijzen als ambassadeur). In juridische en organisatorische contexten betekent aanwijzen ook het vaststellen of benoemen van iemand voor een functie of label.

Gebruik en voorbeelden: iemand kan naar een plek wijzen om de richting aan te geven, bijvoorbeeld De docent wijst naar de kaart. In juridische of competitiesituaties kan iemand als verdachte of winnaar worden aangewezen, bijvoorbeeld De politie heeft hem als verdachte aangewezen, De jury heeft haar als winnaar aangewezen.

Conjugatie en verwante vormen: infinitief aanwijzen; tegenwoordige tijd ik wijs aan, jij wijst aan, hij wijst aan, wij wijzen aan, jullie wijzen aan, zij wijzen aan. Verleden tijd: ik wees aan, jij wees aan, hij wees aan, wij wezen aan, jullie wezen aan, zij wezen aan. Voltooid deelwoord: aangewezen. Hulpwerkwoord bij samengestelde tijden: hebben. Verwandte termen zijn aanwijzing (indicatie, signaal) en aanwijzend voornaamwoord/partikel in talen waar relevant.

Zie ook: aanwijzing, wijzen, aanwijzen als verdachte.