Home

degeneratievecalciërende

Degeneratievecalciërende is een neologisme dat af en toe in Nederlandse discussies over mechanismen van degeneratie wordt gebruikt. De term is samengesteld uit degeneratie en calciërende (calcinatie), en wordt doorgaans opgevat als een hypothetisch proces waarbij calciumgebonden opslag of vesiculaire calciumophoping bijdraagt aan cellulaire degeneratie. Het woord is geen onderdeel van de standaard medische terminologie en komt slechts sporadisch voor in theoretische of speculatieve beschouwingen.

Potentieel mechanisme

In beschrijvingen die aan dit begrip raken, wordt gesteld dat disbalans in calciumhuishouding leidt tot ophoping

Klinische en onderzoekscontext

Er zijn geen specifieke diagnostische criteria of behandelingen verbonden aan degeneratievecalciërende processen. Wel bestaan er bredere

Zie ook

Neurodegeneratie, hersencalcinatie, calciumhomeostase, autophagie, mitochondriale dysfunctie.

van
calcium
in
membranearme
vesicles.
Dit
kan
vesicleverantwoordelijkheid
en
autophagietrajecten
verstoren,
mitochondriale
stress
oproepen
en
activering
van
proteolytische
systemen
bevorderen.
Gevolg
daarvan
is
verslechtering
van
celinterne
functies,
endoplasmatisch
reticulumstress
en
uiteindelijk
cel-
of
weefselende
degeneratie.
Omdat
de
term
zelf
gebaseerd
is
op
een
veronderstelling,
blijft
het
mechanisme
voorlopig
hypothetisch.
onderzoeksinitiatieven
naar
intracellulaire
en
extracellulaire
calcificaties
bij
neurodegeneratieve
aandoeningen
en
naar
calciumhomeostase,
autophagie
en
mitochondriale
functie
als
losse,
onderzochte
factoren.
De
term
wordt
niet
algemeen
aanvaard
en
dient
met
zorgvuldige
definities
te
worden
gebruikt
om
verwarring
te
voorkomen.