corrosief

Corrosief verwijst naar stoffen die bij contact chemische schade toebrengen aan levende weefsels en aan materialen. Ze kunnen huid- en oogbrandwonden veroorzaken, ademhalingsklachten opwekken en metalen of kunststofoppervlakken aantasten. De ernst van het effect hangt af van de stof, de concentratie, de duur van het contact en de wijze van blootstelling.

Voorbeelden van corrosieve stoffen zijn geconcentreerde zuren (zoals zoutzuur HCl en zwavelzuur H2SO4), geconcentreerde basen (zoals natriumhydroxide NaOH) en oxidatoren. Ook sommige oplosmiddelen en zouten kunnen corrosieve eigenschappen vertonen. Deze stoffen kunnen met water of andere chemicaliën ongewenste reacties aangaan, hitte produceren en giftige dampen vormen.

De gezondheidsrisico’s omvatten ernstige brandwonden aan de huid en ogen, irritatie van de luchtwegen en mogelijk blijvende schade bij blootstelling. Milieuschade kan ontstaan door verontreiniging van bodem en oppervlaktewater, met verstoring van chemische evenwichten en ecosystemen. Spattingen of lekkages moeten snel en deskundig worden aangepakt om verspreiding te voorkomen.

Veiligheid en beheer vereisen corrosiebestendige materialen, duidelijke labeling en scheiding van zuren en basen, evenals van organische materialen. Persoonlijke beschermingsmiddelen zoals handschoenen, bril of gezichtsscherm en geschikte ventilatie zijn essentieel. Opslag vindt plaats in geconditioneerde ruimtes met stevige vergrendeling, lekbakken en passende verpakking. Bij morsen geldt dat opruimen door bevoegde personen moet gebeuren, met passende neutralisatie en afdichting.

Regelgeving: corrosieve stoffen worden wereldwijd als gevaarlijke stoffen gecatalogiseerd en aangeduid met pictogrammen en risicobeschrijvingen volgens systemen zoals GHS/CLP. Transport en opslag volgen strikte normen en documentatievereisten.