convulsief

Convulsief is een term die verwijst naar alles wat met convulsies te maken heeft. Een convulsie is een plotselinge, ongecontroleerde samentrekking van spieren die wordt veroorzaakt door een plotselinge elektrische ontlading in de hersenen. Convulsies kunnen kortdurend zijn, maar ook langer aanhouden, en gaan vaak gepaard met verlies van bewustzijn en schokachtige bewegingen. Ze komen vaak voor bij epilepsie, maar kunnen ook optreden door koorts, hersenbeschadiging of intoxicaties.

Classificatie: convulsies kunnen beperkt zijn tot één deel van het lichaam (focale of partiële convulsies) of zich als een algemene aanval manifesteren (algemene tonisch-klonische convulsies). Minder vaak gezien zijn myoclonische of absence-achtige convulsies. Een toestand waarin convulsies achter elkaar blijven komen zonder tussenpozen (status epilepticus) is medisch urgent.

Oorzaken en risicofactoren: de belangrijkste oorzaak is epilepsie. Andere oorzaken zijn koorts bij kinderen (febriele convulsies), hersenbeschadiging door trauma, beroerte, infecties zoals meningitis of encefalitis, metabole storingen en intoxicaties of onthouding van medicijnen of drugs.

Symptomen en diagnose: symptomen variëren met het type convulsie; vaak sprake van stuipelingen, stijfheid, verlies van bewustzijn, tongbeet en verwardheid direct na de aanval. Diagnose gebeurt op basis van anamnese, lichamelijk onderzoek en aanvullende onderzoeken zoals EEG en beeldvorming (CT/MRI) indien nodig.

Eerste hulp en behandeling: bij een aanval bescherm de persoon tegen letsel, leg hem op de zij en haal losse voorwerpen weg; laat de aanval daarna rustig uitdoemen en houd toezicht. Plaats geen voorwerpen in de mond en probeer de aanval niet te stoppen. Bel medische hulp als de aanval langer dan vijf minuten duurt, of als er meerdere aanvallen achter elkaar volgen. Langdurige behandeling met antiepileptica kan nodig zijn bij epilepsie; febriele convulsies bij kinderen zijn meestal goedaardig en vereisen vaak observatie en koortsbehandeling.