consumentenwelvaart

Consumentenwelvaart verwijst naar het welbevinden van consumenten als afnemers van goederen en diensten. In de economie is het een kernbegrip binnen welvaartseconomie en wordt het vaak benaderd via het concept consumentensurplus: het verschil tussen wat consumenten bereid zijn te betalen en wat zij daadwerkelijk betalen. Een hogere consumentenwelvaart duidt er doorgaans op dat consumenten meer nut halen uit hun aankopen of tegen lagere prijzen kunnen verwerven.

De consumentenwelvaart wordt beïnvloed door prijzen, beschikbaarheid van substituten, en de kwaliteit en informatie over producten. Veranderingen in prijs of inkomen veranderen de vraag en daarmee de welvaart, gemeten met instrumenten als compensating variation of equivalent variation. In praktijk worden vaak het consumentensurplus of gerelateerde schattingen gebruikt, gebaseerd op preferenties en waargenomen gedrag. Producentenwelvaart is een verwant, maar niet identiek begrip; samen bepalen zij de totale welvaart. Verbeteringen in markttransparantie, competitie en consumentenbescherming kunnen de consumentenwelvaart verhogen, terwijl informatieasymmetrieën en marktfalen deze kunnen verlagen.

Beleidsimplicaties: overheden stimuleren consumentenwelvaart via eerlijke markten, duidelijke informatie, productveiligheid en bescherming tegen misleidende praktijken. Ook regelgeving en toezicht kunnen leiden tot betere prijzen en kwaliteit. De bepaling van consumentenwelvaart houdt rekening met verdelingsaspecten: de effecten kunnen verschillend uitpakken voor verschillende bevolkingsgroepen. In economische analyses wordt consumentenwelvaart vaak gebruikt om de impact van regelgeving en marktordening op het welzijn van consumenten te evalueren.