consumentenfilm

Een consumentenfilm is een term die in de Nederlandse filmwetenschap en -journalistiek wordt gebruikt om een film te definiëren die primair bedoeld is voor het brede consumentenpubliek. In tegenstelling tot kunstfilms, die vaak een artistieke of experimentele doelstelling hebben, en educatieve of industriële films, die voor specifieke doeleinden zijn gemaakt, richt een consumentenfilm zich op algemene vermaak- en informatieve functies en op commercieel succes.

Kenmerken van consumentenfilms zijn onder meer een focus op een brede doelgroep, commerciële financiering en distributie via bioscopen, televisie en streamingplatforms, en marketing die is afgesteld op consumenten. Het genre kan fictie omvatten, maar ook populaire non-fictieformats zoals entertainmentfilms, familiemelodrama’s en toegankelijke documentaires. Productionele budgetten variëren sterk, afhankelijk van marktpotentie en formaat. Het doel is doorgaans brede aantrekkingskracht en verkoop aan het publiek en aan distributeurs.

Distributie en markt spelen een cruciale rol: consumentenfilms worden vaak uitgebracht in bioscopen, als televisiefilm, via direct-to-video, of op streamingdiensten. Daarnaast is crossmediale marketing gebruikelijk, met merk-sponsoring en promotionele campagnes die gericht zijn op het genereren van maximale kijkcijfers en verkoop.

Historisch gezien wordt de term vooral in academische context gebruikt om onderscheid te maken tussen films die op massa’s consumenten zijn gericht en andere vormen van cinema. In de praktijk kan de terminologie echter variëren; tegelijkertijd worden termen als commerciële film, massamarktfilm of televisiefilm soms als synoniemen gebruikt.

Zie ook: kunstfilm, reclamesfilm, televisiefilm, promofilm, industriële film.