compilatiefouten

Compilatiefouten zijn fouten die optreden tijdens de compilatie van broncode door een compiler. Ze voorkomen dat er een uitvoerbaar bestand of een objectbestand ontstaat en onderscheiden zich van runtime-fouten, die pas optreden wanneer het programma al draait. Een compilatiefout wordt meestal direct veroorzaakt door een fout in de broncode of in de bouwconfiguratie.

De belangrijkste oorzaken zijn syntaxisfouten (bijvoorbeeld ontbrekende of overtollige tekens), typefouten (bijvoorbeeld een verkeerde variabeletoewijzing of een onverenigbaar type in een bewerking), en ongedefinieerde symbolen of declaraties (bijvoorbeeld een variabele of functie die niet is verklaard). Ook verkeerde of ontbrekende include-/import-bestanden, fout gespelde namen of mismatches tussen kopieerde functies en hun signatures kunnen tot fouten leiden. Daarnaast kunnen problemen met build-instellingen, zoals onjuiste include-pads of afhankelijkheden, compileerfouten veroorzaken.

Veelvoorkomende foutmeldingen geven aan op welke regel de fout voorkomt en wat voor soort fout het is, zoals "unexpected symbol", "cannot convert from X to Y" of "undefined reference". Soms werkt een fout verder naar voren door macro-uitbreidingen of voorbehoudde structuren. Compiler- en IDE-meldingen kunnen ook waarschuwingen opleveren die later als fouten worden behandeld als de build-strictheid is verhoogd.

Diagnose en oplossing verlopen doorgaans via het lezen van de foutmelding, het controleren van de relevante regels, en het minimaliseren van de code om de fout te isoleren. Praktisch zijn stappen zoals het corrigeren van type- en declaratieproblemen, het verifiëren van include-paden, en het herhalen van builds met strikte waarschuwingen. Het correct oplossen van compilatiefouten verhoogt de betrouwbaarheid van de code voordat deze uitgevoerd wordt. Zie ook compile- en build-processen.