chloordioxiden

Chloordioxide (ClO2) is een chemische verbinding die vooral wordt toegepast als ontsmettingsmiddel en bleekmiddel. Het komt voor als een geelbruin gas bij kamertemperatuur en is ook oplosbaar in water. Het is een sterk oxidator en reageert snel met organische en biologische materialen, waardoor het effectief kan desinfecteren en bleken, maar ook voorzichtigheid vereist bij hanteren en opslag.

In water gedraagt chloordioxide zich door disproportie tot chloriet (ClO2−) en chloraat (ClO3−). Deze eigenschap maakt het geschikt voor desinfectie en bleking, maar vereist beheer van residuen en mogelijke bijproducten. In vloeistofformulier blijft het potentieel actief zolang het stabiel is in de toepassingsomstandigheden.

Belangrijkste toepassingen zijn drinkwater- en zwembaddesinfectie, industriële waterbehandeling en bleking van papier en textiel. Het wordt ook gebruikt voor oppervlaktesanering in de voedingsindustrie en voor sommige reinigingsprocessen waar een selectieve oxidatie gewenst is. Vanwege zijn reactiviteit wordt het meestal on-site geproduceerd en direct toegepast, in plaats van opgeslagen als geconcentreerde stof.

Productie en opslag: chloordioxide is onstabiel en wordt doorgaans ter plaatse geproduceerd uit natriumchloriet met een zuurreactie of via andere procedés in gecertificeerde systemen. Het wordt toegepast als gas of als oplossing in gecontroleerde installaties met passende ventilatie en materiaalcompatibiliteit.

Veiligheid en milieu: inhalatie of contact met ogen en ademhalingswegen kan irritatie veroorzaken; het is een sterke oxidator en kan met brandbare materialen reageren. In het milieu kan het afbreken tot chloriet en chloraat voorkomen, en residuen vereisen regulering vanwege mogelijke effecten op waterleven. Regelgeving varieert per land, met limieten voor drinkwater en veilige hantering.