cameraobjectief

Een cameraobjectief, kortweg lens, is een optisch systeem dat licht uit de scène verzamelt en op de beeldsensor of film projecteert. Het vormt samen met de camera het beeld en bepaalt mede de beeldhoek, de scherpte en de belichting. Het objectief kan invloed hebben op de contrast en de verzadiging van het beeld door gebruikte coatings en optische ontwerpkeuzes.

Belangrijke eigenschappen zijn onder meer de brandpuntsafstand en de diafragmaopening. De brandpuntsafstand, uitgedrukt in millimeters, bepaalt het gezichtsveld en de ruimtelijke compressie van het beeld; de maximale diafragmaopening, uitgedrukt als f-getal, bepaalt hoeveel licht er binnenkomt en de scherptediepte. Moderne lenzen kunnen ook optische beeldstabilisatie bieden, waardoor uitlongexposities out of hand minder snel bewogen vallen.

Soorten objectieven omvatten primelensen (vaste brandpuntsafstand) en zoomlenzen (verstelbaar brandpunt). Binnen deze categorieën bestaan diverse typen: wide-angle lenzen met korte brandpuntsafstand voor brede scènes, standaard- en lichte telelenzen voor algemene inzet, telelenzen voor lange afstanden, macro lenzen voor dichtbij schieten, evenals specialisten zoals fisheye (baller) en tilt-shift voor toetsen van perspectief. Autofocus is bij veel moderne objectieven aanwezig, maar er bestaan ook manuele modellen.

Beeldsensorcompatibiliteit en bevestiging hangen samen met het camerasysteem. Lenzen zijn ontworpen voor specifieke mounts (bijv. Canon EF/RF, Nikon F/Z, Sony E, Micro Four Thirds). De beeldcirkel en de crop-factor bepalen welk gezichtsveld op APS-C of Micro Four Thirds effectief is. Sommigen lenzen hebben weer- of stofdichte constructies en kunnen gebruikmaken van filters met een draadeinde.

Onderhoud en ontwerp kenmerken: veel lenzen gebruiken meerdere glas- en coatinglagen (bv. ED, asferisch) om aberraties te beperken en contrast te behouden. Reiniging en adequada opslag verlengen de levensduur. Lenzen kunnen al dan niet compatibel zijn met adapters voor gebruik op andere systemen.