binnentemperatuur

Binnentemperatuur is de temperatuur van de lucht in een gebouw, gemeten in de leefruimte waar mensen zich bevinden. De gemeten waarde kan variëren met de meetlocatie en wordt vaak vastgesteld op ongeveer 1 tot 1,5 meter boven de vloer zodat de meting de huidtemperatuur van mensen weerspiegelt. Sensoren moeten uit direct zonlicht, nabij warmtebronnen en langs open ramen geplaatst worden.

Voor woon- en werkruimten wordt doorgaans een comfortabele binnentemperatuur als volgt beschreven: een leefruimte wordt vaak aangemerkt als comfortabel bij ongeveer 20–22°C gedurende de dag, slaapkamers vaak iets koeler (rond 16–19°C) en kantoren bij ongeveer 20–22°C. Grotere afwijkingen kunnen leiden tot verminderd comfort en toegenomen energieverbruik. De gewenste temperatuur kan afhankelijk van seizoen, activiteit en persoonlijke voorkeur variëren.

Factoren die binnentemperatuur beïnvloeden zijn onder meer de buitentemperatuur, de isolatiekwaliteit van het gebouw, ventilatie en vochtigheid, straling van zonlicht, en de warmte die door mensen en apparatuur wordt geproduceerd. Lange termijn kunnen gebouwkenmerken zoals gevels, ramen en schil invloed hebben op temperatuurschommelingen tussen ruimtes.

Meting en normen: internationale normen voor thermisch comfort, zoals ISO 7730 en ASHRAE 55, leggen richtlijnen vast voor hoe temperatuur samen met luchtstroom, vochtigheid en stralingsinvloeden het comfort beïnvloeden. Binnentemperatuur blijft een cruciale factor binnen deze normen, maar het comfort wordt bepaald door een combinatie van factoren.

Impact en beheer: oncomfortabele of schommelende binnentemperaturen kunnen de slaap, concentratie en productiviteit beïnvloeden en mogelijk gezondheidsklachten veroorzaken. Beheermaatregelen zoals betere isolatie, zonwering, geautomatiseerde thermostaten en zonering helpen het comfort te verbeteren terwijl energiekosten beheersbaar blijven.