bewonerszones

Een bewonerszone is een door een gemeente aangewezen gebied waarin doorgaand verkeer beperkt of geregeld is ten gunste van de bewoners en de leefbaarheid van de wijk. Binnen zo’n zone hebben bewoners, hun bezoekers en andere geautoriseerde voertuigen doorgaans toegang, terwijl niet-geautoriseerde voertuigen mogelijk geweigerd worden of moeten omrijden. Vaak is een vergunning vereist die aan een kenteken gekoppeld kan zijn; bij controle wordt de toegang geverifieerd met borden, kentekenregistratie of toezicht. De regeling wordt meestal vastgelegd in een verkeersbesluit of verordening en heeft als doel verkeersoverlast, geluid en luchtverontreiniging te verminderen en de veiligheid en leefbaarheid te vergroten.

Hoe een bewonerszone werkt kan per gemeente verschillen. In veel gevallen opereert men met bepaalde uren of altijd toegang voor bewoners en hun bezoekers, leveranciers, hulpdiensten en taxi's of openbaar vervoer. In andere situaties geldt een 24/7 toegangsregeling. Signalisatie geeft aan dat het gebied een bewonerszone is en welke uitzonderingen gelden. In veel gemeenten kunnen bewoners een vergunning aanvragen voor hun auto of bedrijfswagen; bij plaatsing van een kenteken kan handhaving dit controleren.

De invoering van een bewonerszone brengt voor- en nadelen met zich mee. Voordelen zijn onder meer minder doorgaand verkeer, betere veiligheid voor voetgangers en fietsers, en lagere geluid- en luchtverontreiniging. Nadelen kunnen zijn dat bezoekers en klanten moeite hebben om het gebied te bereiken en dat er extra administratieve kosten en handhaving nodig zijn.

Bewonerszones vormen vaak onderdeel van bredere plannen voor verkeersveiligheid en woonkwaliteit, zoals verkeerscirculatieplannen en vergelijkbare maatregelen, en verschillen in uitvoering per regio.