bewonen

Bewonen is een werkwoord in het Nederlands met de betekenis: ergens wonen en er als bewoner bestaan. Het geeft aan dat mensen, dieren of andere levende wezens in een plek aanwezig zijn en er hun woning of verblijf hebben. Het onderwerp van bewoont staat meestal symbool voor de bewoners van een plek, en de plek kan variëren van een huis tot een gebied, stad of monument. De actieve vorm wordt bijvoorbeeld gebruikt als: “Veel mensen bewoonden de stad.” In de passieve constructie vormt men vaak: “De stad wordt bewoond door duizenden inwoners.”

Etymologie en woordvorming: bewonen is afgeleid van wonen met het voorvoegsel be-, dat in het Nederlands veel werkwoorden een extra laag van betekenis geeft, zoals de handeling van bezetten of vullen. Daarmee ligt de nadruk op het hebben van bewoners of het innemen van een plek door mensen of andere levenden.

Gebruik en nuances: bewoonen verschilt van gewoon wonen in die zin dat het expliciet verwijst naar het bestaan of de aanwezigheid van bewoners in een ruimte. Het wordt vooral gebruikt bij geografische eenheden, gebouwen en grotere gebieden, en in formeel of beschrijvend taalgebruik. De gekoppelde termen zijn onder meer bewoner (iemand die ergens woont) en bewoning (het geheel van mensen die ergens wonen of de toestand van wonen).

Voorbeelden: “De kasteeltuin is bewoond door een familie” en “Deze wijk wordt bewoond door gezinnen.”“Onbewoond” is het tegenovergestelde en verwijst naar een plek zonder bewoners.