bewoner

Bewoner is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar iemand die in een woning, gebouw of gebied woont. Het is een neutrale term die een residentie of verblijf aanduidt en die kan verwijzen naar iemand met een langdurige of tijdelijke bewoning. In dagelijkse en professionele taal wordt het gebruikt om een persoon aan te duiden die in een bepaald pand of gebied woont.

Het woord is afgeleid van het werkwoord bewonen, dat betekenen heeft als in 'in een woning verblijven' of 'daar wonen'. Het achtervoegsel -er wijst op iemand die een bepaalde handeling verricht. In het Duits bestaat een overeenkomstig begrip Bewohner; in het Engels worden termen als inhabitant of resident vaak gebruikt, afhankelijk van de context.

In officiële en juridische contexten onderscheidt men vaak tussen bewoner, eigenaar en gebruiker van een pand. Het begrip wordt veelvuldig gebruikt bij huurcontracten, woning- en wijkbeheer, bevolkingsstatistieken en gemeentelijke registraties. In informele taal kan het ook verwijzen naar de mensen die in een straat of buurt wonen, zonder te impliceren wie eigenaar is of wie de beheerder is.

Voorbeelden: de bewoner van dit appartement betaalt elke maand de huur; de bewoners van de straat ontvingen een brief van de gemeente. Het meervoud is bewoners.

Zie ook: inwoner, resident, dweller, woning, huur, verhuizen.