bewegingstoornissen
Bewegingstoornissen zijn neurologische aandoeningen die de uitvoering van bewegingen beïnvloeden. Ze kunnen de snelheid, amplitude, coördinatie en/of houding verstoren en ontstaan door afwijkingen in de basale ganglia, cerebellaire circuits of de verbindingen daartussen.
De belangrijkste categorieën omvatten hyperkinetische bewegingstoornissen, zoals tremor, dystonie, chorea, ataxie en tics, en hypokinetische aandoeningen
Oorzaken variëren: genetische aanleg, neurodegeneratieve aandoeningen (bijv. ziekte van Parkinson, Huntington), traumatisch of vasculair letsel, metabolische
Diagnose berust op klinisch onderzoek en verhaal, aangevuld met beeldvorming (MRI) en bloedonderzoek. In sommige gevallen
Behandeling is afhankelijk van de specifieke stoornis en kan bestaan uit medicatie om de symptomen te remmen,
Prognose en impact variëren sterk per aandoening en per individu. Veel bewegingstoornissen zijn chronisch, maar vroegtijdige