bewegingsregistratie

Bewegingsregistratie is het proces waarbij bewegingen van mensen, dieren of objecten worden vastgelegd, geanalyseerd en opgeslagen. In de wetenschap en industrie verwijst het meestal naar het meten van positie, oriëntatie en beweging in ruimte en tijd met als doel evaluatie, diagnose, training of controle.

Methode: er zijn drie hoofdbenaderingen. Optische bewegingsregistratie gebruikt meerdere camera's en markers op het lichaam of objecten, waardoor 3D- trajecten kunnen worden berekend. Markerloze systemen proberen beweging te schatten zonder fysieke markers, bijvoorbeeld via computer vision en dieptecamera's. Inertiële meeteenheden (IMU's) met sensoren zoals accelerometers, gyroscopen en magnetometers registreren bewegingen via draadloze of standalone sensoren; GPS wordt toegepast voor buitentoepassingen. Data kan ook worden geïntegreerd via sensorfusie.

Output en analyse: verzamelde data omvatten trajecten, hoeken, snelheid en versnelling. Behandelingsstappen omvatten kalibratie, ruisonderdrukking en het toepassen van kinematische modellen. Resultaten worden vaak omgezet in begrijpelijke metrics, visuals of animaties.

Toepassingen: sportanalyse en prestatieverbetering; klinische bewegingstesten en revalidatie (gait analyse); ontwikkeling van prothese en orthese; animatie, film, games en VR/AR; robotica en automatisering; ergonomie, arbeidshygiëne en veiligheid op de werkvloer.

Uitdagingen en overwegingen: privacy en gegevensbescherming, vooral bij registratie van mensen in publieke ruimtes; nauwkeurigheid en occlusies; hoge kosten en complexiteit van systemen; standaardisatie van datamaten en interoperabiliteit.

Zie ook: motion capture, pose-estimation, gait analysis.