Home

bevolkingsgeschiedenis

Bevolkingsgeschiedenis onderzoekt hoe de omvang, structuur en verspreiding van menselijke populaties door de tijd heen zijn veranderd, en verbind demografie met historische ontwikkelingen door cijfers, bronnen en theorieën te analyseren.

In de prehistorie bestonden bevolkingen uit relatief kleine groepen; de overgang naar landbouw maakte grotere nederzettingen

In de oudheid en middeleeuwen groeide de wereldbevolking langzamer, beïnvloed door voedselvoorziening, ziektes en conflicten. Rond

Vanaf de 18e eeuw steeg de wereldbevolking snel door dalende sterfte en stabiele of dalende geboortecijfers

Het demografische transitiemodel beschrijft verschuivingen van hoog geboortecijfer en hoog sterftecijfer (fase 1) naar dalende sterfte

Huidige aandacht in bevolkingsgeschiedenis omvat vergrijzing, urbanisatie, migratie en de rol van gegevensbronnen zoals volkstellingen, registers

mogelijk,
maar
betrouwbare
tellingen
ontbreken
en
schattingen
variëren
tussen
regio’s
en
perioden.
1
n.Chr.
wordt
een
wereldbevolking
van
enkele
honderden
miljoenen
geraamd.
later.
Wereldwijd
werd
rond
1800
ongeveer
één
miljard
bewoond;
1900
circa
1,6
miljard;
1950
ongeveer
2,5
miljard;
2020
rond
7,8
miljard.
gevolgd
door
dalende
geboortecijfers
(fasen
2
en
3).
Uiteindelijk
stabiliseert
de
bevolking
bij
lage
geboortecijfers
en
een
vergrijzende
structuur
(fase
4/5).
Regionale
variatie
betekent
dat
verschillende
gebieden
deze
fasen
op
verschillende
tijdstippen
doormaken.
en
archeologische
en
genetische
aanwijzingen.