beleidsbijsturing

Beleidsbijsturing is het bewust bijstellen van beleid en de bijbehorende instrumenten, doelen en middelen in reactie op nieuwe informatie, evaluaties of veranderende omstandigheden, met als doel de gewenste resultaten beter te realiseren. Het maakt deel uit van de beleidscyclus en kan tijdens de uitvoering of na evaluatie plaatsvinden.

Bijsturen kan zowel op strategisch als op operationeel niveau plaatsvinden. Instrumenten en aspecten die aangepast kunnen worden, zijn onder meer regelgeving en wetgeving, fiscale prikkels, subsidies, uitvoeringskaders, planning en begroting. Het proces is vaak gebaseerd op monitoring en evaluatie, prestatie-indicatoren en bespreking door bestuur of politieke besluitvormers. Midtermreviews en jaarlijkse begrotingsrondes fungeren vaak als moment waarop beslissingen over bijsturing worden genomen.

De reikwijdte varieert van aanpassingen aan bredere beleidsdoelen tot concrete wijzigingen aan individuele programma’s. Voorbeelden zijn het bijstellen van doelstellingen in klimaat- of arbeidsmarkbeleid, het herverdelen van middelen uit een minder presterend programma, of het wijzigen van de voorwaarden voor een subsidie.

Verantwoordelijkheid en risico’s: beleidsbijsturing bevordert wendbaarheid en effectiviteit, maar kan leiden tot onzekerheid of beleidsdwaal als er geen duidelijke criteria en transparantie zijn. Belangrijke waarborgen zijn heldere evaluatiecriteria, verantwoording aan betrokken partijen en duidelijke communicatie over de redenen en verwachte effecten van de aanpassingen.

Zie ook: beleidsevaluatie, prestatiemanagement, beleidsinnovatie.