beeldpunten

Beeldpunten zijn in optica de punten op het beeldvlak waartoe de stralen afkomstig van een voorwerppunt convergeren nadat ze door een optisch systeem zijn gegaan. Idealiter wordt elk voorwerppunt afgebeeld als een enkel beeldpunt. In de praktijk zorgt diffractie en vooral optische aberraties ervoor dat de afbeelding van een punt niet perfect puntvormig is maar een kleine vlek; het centrum van deze vlek wordt vaak als het beeldpunt beschouwd.

Geometrische optica: Voor een dunne lens wordt een voorwerppunt op afstand s afgebeeld op een beeldpunt op afstand s' langs de optische as, volgens de lensvergelijking 1/f = 1/s + 1/s', waarbij f de brandpuntsafstand is. Het beeldvlak waar de beeldpunten liggen heet het beeldvlak. Bij een voorwerp op oneindig bevinden zich de beeldpunten in het brandpuntvlak.

Aberrations and diffraction: In reële systemen veroorzaken sferische aberratie, coma, astigmatisme en diffractie vervormingen, waardoor beeldpunten verschuiven of vervagen. Het resultaat is dat de point spread function (PSF) de scherpte en het contrast bepaalt.

Toepassingen en terminologie: In fotografie en videografie worden beeldpunten vastgelegd op een beeldsensor of film; calibratie vertaalt wereldcoördinaten naar beeldpuntcoördinaten. In microscopie en astronomie worden beeldpunten gebruikt bij het lokaliseren van objecten en bij astrometrie en beeldregistratie. Beeldpunten vormen zo een fundamenteel concept bij beeldvorming en beeldanalyse.