amnionruimte

Amnionruimte, meestal aangeduid als de amniotische ruimte of amniotische holte, is de met amniotische vloeistof gevulde ruimte die zich bevindt binnen het amnionmembraan rondom de zich ontwikkelende foetus. Het amnionmembraan is een van de extraembryonale membranen die de foetus omringen; de amnionruimte vormt daarmee een beschermde omgeving waarin de foetus kan groeien en zich kan bewegen.

De amniotische vloeistof dient meerdere functies. Het biedt cushioning tegen mechanische belasting, maakt beweging en spier- en longontwikkeling mogelijk, en reguleert de temperatuur in de baarmoeder. Vanaf ongeveer het eerste trimester vindt er een wisselwerking plaats tussen productie en absorptie van amniotische vloeistof; na ongeveer 12 tot 16 weken wordt de foetale urine een belangrijke bron van de vloeistof, terwijl ook diffusie en andere routes bijdragen.

Het volume van de amniotische vloeistof varieert gedurende de zwangerschap. In de loop van de derde trimester kan het volume oplopen tot zo’n 800 tot 1000 milliliter tegen het eind van de zwangerschap, hoewel dit per individu kan variëren. Een evenwicht is essentieel; afwijkingen kunnen duiden op aandoeningen zoals oligohydramnie (te weinig vocht) of polyhydramnie (te veel vocht) en kunnen wijzen op foetale, placentale of urogenitale problemen bij de moeder of de foetus. Ultrasound is de belangrijkste methode om de amniotische ruimte en het vloeistofniveau te beoordelen; vaak wordt gesproken over de amniotische vloeistofindex (AFI) of de diepste onafhankelijke ruimte.

Ruptuur van de membranen kan leiden tot verlies van amniotische vloeistof, wat bekend staat als waterscheiding. De amnionruimte blijft een essentieel concept in prenatale zorg en diagnostiek.

---