afdrukten

Afdrukken is een verzamelnaam voor reproduceerbare afbeeldingen die ontstaan door overdracht van een afbeelding van een matrix op papier of een ander substraat. Afdrukken kunnen kunstdrukken zijn, reproducties, of imprints van objecten. In forensische context wordt soms gesproken over vingerafdrukken, die ook als afdrukken worden aangeduid.

De belangrijkste technieken in traditionele drukkunst zijn reliefdruk (zoals houtblokdruk), intaglio of gravure, lithografie en zeefdruk. Digitale afdrukken worden gemaakt met inkjet- of laserprinters en kunnen hoge reproductiekwaliteit leveren.

Proces: een matrix wordt vervaardigd, inkt wordt aangebracht en door druk overgebracht op papier of een ander substraat. Het beeld kan meerdere afdrukken opleveren, die in beperkte of open oplage worden uitgegeven.

Geschiedenis: vroege afdrukken ontstonden in China en Japan, terwijl Europese drukkunst zich in de 15e eeuw ontwikkelde met houtblokdruk en kopergravures. In de 19e en 20e eeuw groeide lithografie en later seriegrafie, gevolgd door digitale technieken.

Toepassingen: kunstdrukken en reproducties voor tentoonstellingen en archivering, illustraties en grafische vormgeving. In forensisch gebruik worden afdrukken gebruikt om herkenbare patronen zoals vingerafdrukken vast te leggen en te bewaren.

Beheer en conservering: voor lange houdbaarheid worden zuurvrije materialen en archivale inkten gebruikt, met gecontroleerde licht-, temperatuur- en vochtomstandigheden om degradatie te voorkomen.

---