aangrenzend

Aangrenzend is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat iets direct aan iets anders grenst of ernaast ligt. Het beschrijft een relatie van grensdeling of directe touchpoint tussen twee objecten, gebieden of ruimten. In veel contexten wordt het vertaald als adjacent of neighboring.

Het woord wordt veel toegepast in geografie, ruimtelijke ordening, bouwkunde, vastgoed en wiskunde. Voorbeelden zijn aangrenzende kamers in een gebouw, aangrenzende percelen op een erf, aangrenzende landen of een aangrenzende kaartlaag in een GIS-ontwerp. De term benadrukt vaak de aanwezigheid van een gedeelde grens of een directe verbinding.

Etymologisch komt aangrenzend van het werkwoord grenzen met het voorvoegsel aan- en is door middel van de uitgang -end een bijvoeglijk vormend participium. In de attributieve positie krijgt het vaak de vorm aangrenzende of aangrenzende, afhankelijk van getal en geslacht: de aangrenzende kamer, de aangrenzende kamers.

Een belangrijke nuance is het onderscheid met naast. Hoewel beide woorden nabijheid betekenen, verwijst aangrenzend naar een directe grenscontact of aansluiting tussen twee items, terwijl naast vooral betrekking heeft op plaats naast elkaar zonder noodzakelijk contact. In formeel of technisch taalgebruik geeft aangrenzend daarom meer nadruk op de grensdeling en verbinding tussen elementen.

Zie ook naburig, aangrenze gebieden en aanliggende onderdelen.