Watervoeding

Watervoeding verwijst naar het leveren van voedingsstoffen aan planten in oplossing via water. De voedingsstoffen worden meestal opgelost in irrigatiewater en opgenomen door de wortels. De term wordt vaak gebruikt in de context van fertigatie, waarbij bemesting en irrigatie gelijktijdig plaatsvinden, en in hydrocultuur anders dan traditionele grondteelt.

Essentiële macro-elementen zoals stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K) plus secundaire (calcium, magnesium, zwavel) en micronutriënten (Fe, Mn, Zn, Cu, B, Mo) worden in nauwkeurig beheerde concentraties aan de waterstroom toegevoegd. De concentratie en samenstelling worden doorgaans uitgedrukt als EC en pH, waarbij de exacte dosering afhankelijk is van soort, groeifase en groeimedia. Apparatuur zoals doseringspompen, ventielen en tanks worden gebruikt om de voedingsoplossing te injecteren in het irrigatiesysteem.

Voordelen zijn gerichte voeding, hogere efficiëntie van nutriënten en minder verlies door drainage. Nadelen zijn de vereiste monitoring en controle, kans op zoutbelasting, pH-schommelingen en storingen in het systeem. Watervoeding komt veel voor in de glastuinbouw en hydroponiek en kan ook worden toegepast in recirculerende systemen. Veiligheid en milieuzorg vereisen goede afvoer en controle van overtollige oplosmiddelen.