Voedingsverrijking

Voedingsverrijking is het proces waarbij voedingsmiddelen extra vitaminen, mineralen of andere nutriënten krijgen toegevoegd om tekorten in de bevolking aan te pakken. Het streven is om de micronutriëntenstatus van de bevolking te verbeteren without requiring de consument meerdere supplementen te nemen. Verrijking kan plaatsvinden bij bewerkte voedingsmiddelen, zoals granen, oliën of zuivel, en kan ook verwijzen naar bredere strategieën zoals biofortificatie van gewassen.

De belangrijkste vormen zijn fortificatie en biofortificatie. Fortificatie verwijst naar de toevoeging van nutriënten tijdens productie of verwerking, bijvoorbeeld jodium aan zout, ijzer en B-vitamines aan bloem, vitamine D aan melk, of vitamine A aan plantaardige oliën. Biofortificatie is het verhogen van de nutrient content via plantenrassen, gewasbeheer of veredelingsprocessen, zodat voedingsmiddelen natuurlijke rijkdom aan micronutriënten hebben zonder veel bewerkingen. Doel is onder meer het voorkomen van ijzertekort, jodium-deficiëntie, vitamine A-tekorten en neuraleblaasdefecten.

Regulering, labeling en monitoring zijn cruciaal om veiligheid en effectiviteit te waarborgen. Voedingsverrijking kan grote gezondheidsvoordelen opleveren, maar vereist afstemming op lokale behoeften, mogelijke risico’s van overmatige inname en interacties met andere voedingspatronen.