Verkeersroutering

Verkeersroutering is het proces van het bepalen van routes voor verkeer binnen een verkeersnetwerk met als doel de prestaties van het systeem te verbeteren, bijvoorbeeld door reistijden te verkorten, congestie te verminderen en de betrouwbaarheid van reizen te verhogen. Het omvat zowel statische planning als dynamische routing en kan multimodaal zijn, waarbij automobilisten, openbaar vervoer, fietsen en lopen in rekening worden gebracht.

Methoden en modellen omvatten routekeuzetheorieën zoals gebruikersevenwicht (Wardrop) en probabilistische benaderingen, evenals algoritmen voor kortste pad (Dijkstra, A*) en dynamische toewijzing. Dynamische verkeersroutering (Dynamic Traffic Assignment, DTA) probeert realtime fluctuaties door verkeersstromen en incidenten te reflecteren en zo toekomstige toestand te voorspellen.

Data en systemen: verkeersroutering maakt gebruik van gegevens uit sensoren, GPS, CCTV-cameras en andere bronnen, gecombineerd met weer- en evenementeninformatie. Toepassingen worden ondersteund door verkeerscentrales, intelligente transportsystemen (ITS) en navigatie- en kaarttoepassingen die realtime aanwijzingen geven.

Toepassingen en uitdagingen: de routingpraktijk wordt ingezet in stedelijke planningsprocessen, verkeersbeheer, evacuatiescenario's en mobiliteitsdiensten. Uitdagingen zijn onzekerheid in vraag, incidenten en verstoringen, datakwaliteit en privacy, evenals de menselijke factor in routekeuze en de afhankelijkheid van routingsystemen.