Verificatietest

Verificatietest is een testactiviteit die nagaat of een systeem of component voldoet aan de ontwerp- en specificatie-eisen. Het doel is te bevestigen dat het product is gebouwd volgens het ontwerp; het controleert op conformiteit met functionele en niet-functionele vereisten, interfaces en kwaliteitseigenschappen.

Typische vormen zijn onder meer unit tests, integratietesten, interface- en regressietesten, en prestatie- of beveiligingstesten. Deze tests worden vaak uitgevoerd met automatisering, simulaties en testkaders. Verificatietesten vinden plaats in verschillende fasen van de ontwikkeling en richten zich op de naleving van de specificaties.

Het verificatietestproces omvat het definiëren van criteria, het opstellen van testspecificaties en testdata, het uitvoeren en registreren van resultaten, en het analyseren van afwijkingen. Defectrapporten en traceerbaarheid tussen requirements en testgevallen worden onderhouden zodat elke vereiste kan worden herleid.

Verificatie versus validatie: verificatie beantwoordt de vraag “bouwen we het product juist?”, terwijl validatie beantwoordt “bouwen we het juiste product?”. In veel methoden staan beide principes centraal en worden ze in het V-model gezien als complementaire activiteiten die samen de kwaliteit waarborgen.

Toepassingsgebieden zijn software en hardware, embedded systemen en productontwikkeling. Vroege verificatietesten helpen fouten tijdig op te sporen en kosten te beperken, terwijl ze bijdragen aan een voorspelbare kwaliteit gedurende de ontwikkelingscyclus.