Teksturen

Teksturen verwijzen naar de oppervlaktekenmerken van een materiaal of beeld, zoals structuur, korrel, ruwheid, glans en patronen. Ze worden waargenomen door zowel tactiele als visuele waarneming en spelen een centrale rol in kunst, ontwerp en digitale media. In het Nederlands verwijst tekstuur naar de ruimtelijke verdeling van de micro- of macrostructuur van een oppervlak, van geweven stof tot een glad oppervlak en van een digitaal patroon.

Indeling: Teksturen kunnen tactiel (haptisch waarneembaar) of visueel (op een afbeelding waargenomen) zijn. In visuele en digitale toepassingen bestaan vaak twee niveaus: twee-dimensionale (2D) teksturen die als afbeeldingen op oppervlakken worden toegepast, en driedimensionale (3D) teksturen die het oppervlak digitaal simuleren via verschillende maps, zoals hoogte-, normale- en ruwheidskaarten.

Toepassingen: Teksturen zijn essentieel in grafisch ontwerp, productvisualisatie, architectuurpresentaties, film en videogames, waarbij realisme of een specifieke stijl wordt bereikt. Tekstuurpatronen kunnen naadloos herhaald worden (tile textures) en reageren op licht en schaduw zoals in realistische rendering.

Creatie en verwerking: Teksturen ontstaan door fotografie of scanning van echte materialen, schilderwerk, of procedurale generatie in software. In 3D-workflows worden teksturen opgeslagen als afbeeldingsbestanden (bijv. JPG, PNG) en via UV-mapping op modellen geplaatst. Belangrijke overwegingen zijn resolutie, kleurbalans, compressie en de mogelijkheid tot naadloze herhaling.