Stackgrootte

Stackgrootte is de hoeveelheid geheugen die aan de call stack van een thread is toegewezen. De call stack houdt informatie bij over actieve functie-aanroepen: parameters, lokale variabelen, terugkeeradressen en soms beheersinformatie. De grootte is platformafhankelijk en kan per thread verschillen; bij veel omgevingen wordt de stack bij het aanmaken van een thread vastgesteld, en bij sommige systemen kan de ruimte nog groeien tot een maximum.

De stack opereert als een snelle opslagplaats voor korte, snelle per-call data. In tegenstelling tot de heap wordt de stack doorgaans automatisch beheerd en is de toegestane grootte beperkt. Bij veel architecturen groeit de stack naar beneden in het geheugen; bij anderen kan groei omhoog plaatsvinden. Een diepe recursie of grote lokale alloca’s kan leiden tot een stackoverflow of segfaults wanneer de stackruimte op is.

Configuratie en praktijken: Stackgrootte kan op verschillende niveaus worden ingesteld. Op POSIX-systemen kan de limiet voor de stack via setrlimit RLIMIT_STACK worden gewijzigd. In Java bepaalt de flag -Xss de stackgrootte per thread; op Windows kan de stackgrootte worden ingesteld bij het bouwen van binaries of via launcherinstellingen. In .NET en andere omgevingen bestaan vergelijkbare opties. In Python is er weinig of geen directe per-thread-stackconfiguratie; men beperkt doorgaans recursie met sys.setrecursionlimit en ontwijkt diepe recursie.

Impact en mitigatie: Een te kleine stack beperkt diepe recursie en lokale grote arrays, wat kan leiden tot een stackoverflow of prestatieproblemen door paging. Oplossingen omvatten het herschrijven van algoritmes naar iteratieve implementaties, het verplaatsen van grote objecten naar de heap, of het vergroten van de stackruimte indien mogelijk.

Zie ook: call stack, stackoverflow, heap, geheugenbeheer.