Solventgedragen

Solventgedragen is een term die vooral in de chemische industrie, coatingtechniek en drukwerk wordt gebruikt om systemen aan te duiden waarbij organische oplosmiddelen als belangrijkste medium fungeren voor het oplossen en vervoeren van andere componenten, zoals binders, pigmenten en additieven. Deze benaming staat tegenover watergedragen (watergebaseerde) en solventvrije systemen. In solventgedragen formuleringen is het oplosmiddel verantwoordelijk voor de viscositeit van de vloeistof en voor de filmvorming bij droging.

Werking en samenstelling: Het oplosmiddellost binders en pigmenten op tot een homogeen mengsel zodat het materiaal kan worden aangebracht met een gewenste verwerkingswaarde. Na toepassing verdampt het oplosmiddel, waardoor een film of coating achterblijft. Veelvoorkomende oplosmiddelen zijn alifatische en aromatische koolwaterstoffen, ketonen (zoals aceton en MEK), esters (zoals ethylacetaat) en ethers. Het totale oplosmiddelgehalte bepaalt het VOC-niveau van de formulering.

Voor- en nadelen: Voordelen zijn onder meer een hoge oploscapaciteit, lage viscositeit bij toepassing en snelle droging, wat geschikt is voor bepaalde toepassingen en ondergronden. Nadelen zijn geluid in tijd, milieubelasting door vluchtige organische stoffen (VOS), brandgevaar en gezondheidsrisico’s voor werknemers. Regulerende vereisten beperken vaak het VOC-gehalte en stimuleren de overgang naar watergedragen of hoog soliede systemen.

Toepassingen en overwegingen: Solventgedragen systemen komen veel voor in verf- en laktoepassingen, drukinkt en bepaalde lijmen. Door strengere milieuregels groeit de belangstelling voor alternatieven zoals watergedragen en hoogsolide (high solids) formuleringen. Veilighheids- en opslagmaatregelen blijven essentieel, gezien de vluchtigheid en oplosmiddelhazards.